PoliTO i EthosEnergy: Partnerzy w ekscytującej podróży wodorowej

W EthosEnergy chcemy współpracować z naszymi klientami, aby zmniejszyć ich emisje i pomóc im wydłużyć żywotność ich sprzętu. Wraz z pojawianiem się nowych technologii, takich jak wodór, chcemy móc zaoferować im elastyczność paliwową.

Dlatego jesteśmy bardzo podekscytowani pracą wykonywaną przez naszego partnera badawczego, Wydział Energii Politecnico di Torino (PoliTO). I dlatego byliśmy zachwyceni, że dołączył do nas profesor Mirko Baratta podczas tegorocznego okrągłego stołu Our Hydrogen Future.

Mirko opowiedział nam o pracach grupy badawczej jego wydziału, które prowadzą nad palnikami z płomieniem rozproszonym do zastosowań zgodnych z normami dotyczącymi wodoru.

Poniżej możesz przeczytać krótki fragment wystąpienia Mirko.

Wprowadzenie do grupy badawczej PoliTO

Departament Energii PoliTO jest niezwykle zaangażowany w przejście na systemy energetyczne o zerowej emisji netto.

Pozostałymi członkami grupy badawczej są profesor Daniela Anna Misul i profesor Simone Salvadori.

Realizują projekty w następujących obszarach:

● Aerodynamika turbomaszyn

● Spalanie (gaz ziemny/wodór/biopłyny)

● Interakcja komory spalania z turbiną

● Zaawansowane koncepcje spalania, takie jak spalanie ze wzrostem ciśnienia (PGC)

Podróż wodorowa PoliTO

Mirko krótko przedstawił strategię PoliTO/EthosEnergy na przestrzeni ostatnich kilku lat.

Punkt wyjścia nie będzie zaskoczeniem: dowody wskazują, że odnawialne źródła energii – nieuniknione w przypadku transformacji energetycznej – będą nadal wykorzystywane w coraz większym stopniu.

Jednakże odnawialne źródła energii są z natury podatne na wahania. Ale tu właśnie wkraczają turbiny gazowe zasilane wodorem.

Dzięki produkcji wodoru turbiny gazowe mogą skutecznie kompensować te wahania. Są elastyczne i dobrze nadają się do częstych rozruchów.

Dla grupy badawczej PoliTO opracowanie systemu uzupełniającego odnawialne źródła energii wiąże się z dwoma kluczowymi aspektami.

1. Elastyczność paliwowa

W turbinach gazowych można spalać różne mieszanki paliw – od gazu ziemnego aż po mieszankę wodoru o maksymalnej możliwej zawartości.

Można również zmieniać jakość i skład wodoru, w zależności od procesu produkcji wodoru. Ostatecznie elastyczność paliwa pozwoli na wykorzystanie biogazu.

2. Modernizacja

Kluczowym czynnikiem umożliwiającym wdrożenie technologii turbin gazowo-wodorowych będzie modernizacja istniejących turbin gazowych.

Mirko uważa, że wprowadzenie niewielkich modyfikacji do istniejących palników może być impulsem do stworzenia nowych obiektów produkcyjnych i dystrybucyjnych.

Z czasem, w miarę zdobywania doświadczenia w terenie i szczegółowych pomiarów wydajności turbin napędzanych wodorem, możliwe będzie wprowadzenie dalszych udoskonaleń.

Testowanie palników po modernizacji

Aby dać uczestnikom spotkania wyobrażenie o tym, jakich korzyści można się spodziewać, Mirko przedstawił studium przypadku.

PoliTO i EthosEnergy testowały działanie palników dwóch maszyn: TG20 i FR6 B. Oba palniki testowano przy użyciu różnych składów paliwa wodorowo-węglowego:

● Podstawowy gaz ziemny

● 15% objętości wodoru

● 25% objętości wodoru

● 50% objętości wodoru

Wyniki dla FR6B nie są jeszcze dostępne, ale wyniki dla TG20 są bardzo zachęcające.

Wraz ze wzrostem stosunku wodoru do węgla emisja CO2 uległa zmniejszeniu. Przy 15% objętości wodoru nastąpiła 8% redukcja emisji węgla. Przy wyższej zawartości wodoru (50% objętości) nastąpiła redukcja o 28%.

Jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, czy ta modernizacja ostatecznie okaże się skuteczna. Naprężenia termomechaniczne i niektóre środki kontroli NOx pozostają przedmiotem badań, ale oznaki wskazują, że wraz ze wzrostem objętości wodoru wpływ tych dwóch kwestii maleje.

To jest bardzo budujące.