Zasilanie globalnej transformacji energetycznej za pomocą technologii wodorowej

COP27 jest w toku. W EthosEnergy uważamy, że kluczowe jest, aby wszystkie firmy zaczęły przekształcać ambicje dotyczące wodoru niskoemisyjnego w konkretne działania.

Jednak aby wodór stał się opłacalny, potrzebne są inwestycje, partnerstwa i zaangażowanie.

Właśnie dlatego niedawno nawiązaliśmy współpracę z Reuters Events , aby sponsorować webinarium na temat „Technologii wodorowych jako źródła zasilania globalnej transformacji energetycznej”.

Czytaj dalej, aby poznać najważniejsze informacje.

Coraz ważniejsza rola wodoru w transformacji energetycznej

Rozpoczęliśmy od przemówienia Fabrizio Fabbriego, wiceprezesa wykonawczego EthosEnergy . Oto krótkie podsumowanie najważniejszych punktów, które przedstawił Fabrizio.

Poruszanie się po transformacji energetycznej na trudnym rynku

W ciągu ostatniego roku stanęliśmy przed wieloma wyzwaniami:

• Nadal zmagamy się ze skutkami pandemii COVID-19
• Łańcuchy dostaw zostały zakłócone i prawdopodobnie będą nadal narażone na ciągłe zakłócenia w ciągu najbliższej dekady
• Zmiany klimatyczne przybrały niepokojący obrót, powodując serię klęsk żywiołowych i niespotykanych dotąd zdarzeń
• Koszty utrzymania i ceny energii gwałtownie rosną
• A rosyjska inwazja na Ukrainę doprowadziła do najszybciej rozwijającego się kryzysu uchodźczego w Europie od czasów II wojny światowej

Inwazja Rosji miała również dalekosiężny wpływ na globalny system energetyczny, zakłócając wzorce podaży i popytu oraz rozbijając długotrwałe relacje handlowe. Zagraża to wykolejeniem światowych wysiłków na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Ale wojna dała początek nowemu impulsowi do wspólnych działań, aby uwolnić Europę od zależności od paliw kopalnych. I przyspieszyć przejście na bardziej przystępną cenowo, bezpieczną i zrównoważoną energię.

Aby sprostać temu wyzwaniu, potrzebna będzie współpraca nas wszystkich.

Eksploracja przyszłości wodoru

Fabrizio uważa, że wodór odegra wiodącą rolę w przyszłym zapotrzebowaniu na energię. Oprócz dekarbonizacji energia wodorowa pomoże Europie zmniejszyć zależność od importu paliw kopalnych. I zrekompensuje wahania w dostawach energii odnawialnej.

Według obecnych prognoz, do roku 2050 światowe zapotrzebowanie na wodór wzrośnie z 70 milionów do 750 milionów ton.

Ale są wyzwania związane z transportem i magazynowaniem wodoru. Wyzwania, którym firmy uczestniczące w naszym webinarium chcą stawić czoła.

Zmieniająca się rola wodoru

Oczekuje się, że do 2035 roku roczne inwestycje w produkcję i dostawy energii osiągną kwotę 1,6 biliona dolarów.

Ale to podróż; nie zobaczymy zmiany z dnia na dzień. Przez wiele lat paliwa kopalne i wodór będą musiały współistnieć. Dlatego dziś musimy opracowywać rozwiązania na jutro.

Wielu operatorów ma problem z wiedzą, gdzie inwestować, ponieważ jest to sektor, który będzie znacznie bardziej dojrzały za 5–10 lat. Dlatego w EthosEnergy staramy się pomóc naszym klientom zmniejszyć CapEx, wykorzystując w jak największym stopniu istniejące aktywa.

Współpracujemy również z naszymi partnerami, aby budować kulturę wiedzy wokół technologii wodorowej. Organizujemy coroczny okrągły stół Our Hydrogen Future – współpracując z rządami, uniwersytetami i firmami wodorowymi.

Dyskusja panelowa

Po wystąpieniu Fabrizia odbyła się dyskusja panelowa, którą moderował Luke Brett, Hydrogen Lead, Reuters Events.

Panelistami byli:

• Valentina Depetri, główny inżynier ds. procesów technologicznych, Wood
• Wiveka Elion, dyrektor generalny ds. importu i eksportu, Shell
• Massimo Valsania, wiceprezes ds. inżynierii, EthosEnergy

Poruszali szereg tematów.

Dlaczego współpraca w zakresie technologii jest niezbędna

Wszyscy trzej paneliści zgodzili się, że tworzenie silnych partnerstw w celu współpracy nad technologią jest niezbędne. Żadna pojedyncza firma ani rząd nie mogą osiągnąć swoich celów zerowych netto samodzielnie.

Jak powiedział Massimo, „nie możemy osiągnąć naszego celu przez następne 10, 20 lub 30 lat bez naprawdę silnych relacji – bez pracy zespołowej. Ponieważ nie jest to cel pojedynczej osoby lub pojedynczej firmy. Szukamy czegoś, co jest dla nas wszystkich”.

Inwestowanie w umiejętności i szkolenia

Massimo mówił również o pracy wykonywanej przez Grupę Roboczą ds. Umiejętności Hydrogen Europe , której jest współprzewodniczącym. Łącząc perspektywy przemysłu i środowiska akademickiego, celem grupy jest uniknięcie niedopasowania między umiejętnościami potrzebnymi w sektorze wodorowym a dostępnością pracowników z bardziej tradycyjnych branż.

Każda branża, która chce się rozwijać, potrzebuje inwestycji w siłę roboczą, aby nadążyć za tempem wzrostu. Technologia wodorowa nie jest wyjątkiem.

Jak rozwija się tradycyjna technologia

Valentina opowiedziała, w jaki sposób reforming parowy metanu – technologia tradycyjnie oparta na surowcach kopalnych – ewoluuje w ramach transformacji energetycznej.

Reformowanie metanu parowego odpowiada za 95% światowej produkcji wodoru. Jednak na każdą tonę wyprodukowanego wodoru emitowanych jest około 10–12 ton CO2. Dlatego Wood pracuje nad udoskonaleniem tej tradycyjnej technologii za pomocą dwóch różnych ścieżek: swoich schematów Blue SMR i Blue SMR+.

Oba rozwiązania wykorzystują zintegrowany system wychwytywania i składowania dwutlenku węgla przed spalaniem. Nie cierpią na główne wady związane z systemem post-combustion i mogą zmniejszyć emisję CO2 nawet o 95%.

Podjęcie wyzwania transportu wodoru

Wodór to trudna cząsteczka, którą trudno sprawnie przemieszczać na duże odległości. Wiveka podzieliła się swoimi przemyśleniami na temat tego, jak można to zrobić na dużą skalę.

Przesyłanie wodoru jako gazu pod wysokim ciśnieniem może być problematyczne. Potrzebowalibyśmy dużo stali. Ale Shell opracowuje dwie technologie, które są bardziej obiecujące.

1. Ciekły wodór - Na początku tego roku spółka joint venture widziała pierwszy na świecie statek z ciekłym wodorem – Suiso Frontier firmy HySTRA – płynący z Japonii do Australii. Operatorem był Shell. Statek HySTRA miał objętość około 1200 m3. Aby to zwiększyć, prawdopodobnie potrzebny byłby współczynnik 14, aby było to opłacalne. Nadal nie wiadomo, jak szybko można to zrobić, a także jak opłacalne będzie to w krótkim okresie.

2. Używanie amoniaku jako nośnika - W przypadku amoniaku istnieje problem rozkładu. Ale głównym plusem jest to, że handel amoniakiem już istnieje, a gracze branżowi mają doświadczenie w jego obsłudze. Wiveka jednak wyraził ostrożność. „Musimy być świadomi, że jest to towar w małej grupie graczy przemysłowych, którzy wiedzą, jak bezpiecznie się z nim obchodzić”. Amoniak jest wysoce toksyczny i Wiveka obawia się, że gdyby ludzie mieli go używać do zasilania swoich samochodów lub łodzi rekreacyjnych, mogłoby to doprowadzić do bardzo nieprzyjemnych incydentów.

To dość wymagające technologie, dlatego Shell rozwija je równolegle. Jednak bez szklanej kuli Wiveka nie jest w stanie powiedzieć, która z nich okaże się bardziej skuteczna.

Przyszłość wodoru w transformacji energetycznej

Na zakończenie sesji nasi paneliści podzielili się swoimi przemyśleniami na temat tego, jak realistycznie można wykorzystać wodór w nadchodzących latach w ramach transformacji energetycznej.

Dla Wiveki chodzi o stworzenie systemu energetycznego, który jest tak odporny i elastyczny, jak byśmy chcieli. „Każdy chce włączać światło, kiedy tego potrzebuje, i nie musieć czekać, aż zaświeci słońce lub powieje wiatr”. Dzięki gospodarce wodorowej mamy sposób na rozwiązanie tego poważnego wyzwania.

Valentina mówiła o rozszerzeniu produkcji niebieskiego wodoru na dużą skalę. Nie widzi żadnych barier na poziomie technologicznym. Ale koszt produkcji jest wyzwaniem. Kosztuje od 1,5 do 7 razy więcej niż szary wodór (produkowany z paliw kopalnych).

„Ktoś musi pokryć te koszty produkcji. Ale wyzwaniem jest brak jasnych zachęt, regulacji politycznych i narzędzi politycznych, które pokryłyby lukę na rynku”.

Dla Massimo kluczem jest znalezienie kompromisu;